- inmodicus
- immŏdĭcus ( inm- ), a, um, adj. [in modicus], beyond bounds, beyond measure, excessive, unrestrained, unruly, immoderate (perh. not ante-Aug.).I.Lit. (very rare):II.
prominet immodicum pro longa cuspide rostrum,
Ov. M. 6, 673:tuber,
id. ib. 8, 808:fluctus,
id. H. 18, 137:frigus,
id. P. 3, 1, 14; cf.:continuae et immodicae tempestates,
Suet. Aug. 47.—Far more freq.,Trop., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate, etc.:(β).immodicus in numero augendo esse solet,
is in the habit of exaggerating numbers, Liv. 38, 23, 8:in appetendis honoribus immodicus,
Vell. 2, 33, 3:immodicus linguā,
Liv. 22, 12, 11:animi,
Sall. H. 1, 114 Dietsch:tum verbis tum rebus immodicus,
extravagant in words and deeds, Suet. Dom. 12:Gracchi legibus (ferendis),
Luc. 6, 796:assiduus potius quam immodicus (praeceptor),
Quint. 2, 2, 5:imperia,
Liv. 21, 3, 5; so,licentia crudelitatis,
Vell. 2, 28, 2:decreta ad honores sociorum,
Liv. 31, 45, 2:libido possidendi,
Col. 1, 3, 11:fastus,
Ov. A. A. 3, 511:populi acclamationes,
Suet. Caes. 79:oratio,
too long, Plin. Ep. 9, 4, 1:periodus,
Quint. 9, 4, 125.—With gen.:gloriae,
Vell. 2, 11:irae,
Stat. Th. 1, 41:libidinis,
Col. 7, 6, 3:laetitiae et maeroris,
Tac. A. 15, 23:fugae,
Sil. 12, 268:animi,
Tac. H. 1, 53.—As subst.:immodica cupere,
Sen. Ben. 1, 9, 2.—Hence, adv.: immŏ-dĭcē, beyond measure, excessively, immoderately:si sanguis ex vulnere immodice fluat,
Plin. 30, 13, 38, § 112:fucata formam,
Luc. 10, 137:frequenter id potius quam immodice facere,
Col. 2, 16, 2:opportunae positae (figurae) cum immodice petantur,
Quint. 9, 3, 100:immodesteque gloriari,
Liv. 22, 27, 2:sibi arrogare eloquentiam,
Quint. 11, 1, 19:ferocire,
Gell. 1, 11, 2:capere voluptatem ex aliqua re,
id. 19, 2, 1.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.